سخن فربه

سخن فربه ؛ کنایه از کلمه حکمت آمیز بود که وقر و مغزی در آن باشد. ( آنندراج ) :
دیدی ای خواجه سخن فربه
که ترا در دل از سخن فر به.
سنایی ( از آنندراج ) .