سخن سنجی. [ س ُ خ َ س َ ] ( حامص مرکب )عمل سخن سنج. سخن فهمی. ادیبی. سخن شناسی : هر که میزان سخن سنجی داند کردن بجزاز راستی مدحش شاهین نکند.سوزنی.بر من آن شد که در سخن سنجی ده دهی زر دهم نه ده پنجی.نظامی.|| فن اطلاع بر رموز سخن. نقدالشعر.
این آمیخته واژه را می توان چون برابر واژه ی از ریشه عربی �انتقاد� به آرش دانشورانه ی آن پذیرفت و بکار گرفت.+ عکس و لینک