سخن زن. [ س ُ خ َ زَ ] ( نف مرکب ) شاعر. ( انجمن آرا ) ( آنندراج ). کنایه از شاعر و قصه خوان و سخن گزار. ( برهان ). || سخن فهم. ( برهان ). صاحب فهم. ( آنندراج )( انجمن آرا ). || افترا کننده. ( برهان ).
