سخن راندن با

وزآن با بزرگان سخن راندیم.
فردوسی.
سیاوش را در بر خویش خواند
ز هر گونه با او سخن ها براند.
فردوسی.
دبیر خردمند را پیش خواند
سخن های شایسته با او براند.
فردوسی.
سخن با وی بسیار با تواضعراند. ( تاریخ بیهقی چ ادیب ص 379 ) :
ببد دایه دل خیره آمد دوان
سخن راند با دختر اردوان.
اسدی ( گرشاسبنامه ) .