سحیمی

لغت نامه دهخدا

سحیمی. [ س ُ ح َ ] ( ص نسبی ) منسوب است به سحیم که بطنی است از بنی حنیفة. ( الانساب سمعانی ).

سحیمی. [ س ُ ح َ ] ( اِخ ) ابو سدرة سحیمی هجیمی. شاعری است از عرب. ( منتهی الارب ).

سحیمی. [ س ُ ح َ ] ( اِخ ) احمدبن محمد سحیمی حسنی شافعی. او راست : المقتدی وآن بشرح کتاب المزید علی اتحاف المرید است. ایضاً او راست : الدر العالی الشأن علی لیلة النصف من شعبان. وی بسال 1178 هَ. ق. درگذشت. ( معجم المطبوعات ).

پیشنهاد کاربران