( سحیقة ) سحیقة. [ س َ ق َ ] ( ع اِ ) باران بزرگ که هر چه درراه آن باشد برندد. ج ، سحائق. ( اقرب الموارد ). رجوع به سحیفه شود. || کینه. ( مهذب الاسماء ).
