( سحیفة ) سحیفة. [ س َ ف َ ] ( ع اِ ) باران سخت که زمین را رندد. ( منتهی الارب ). باران که هر چه در راه آن باشد رندد. ( اقرب الموارد ). ج ، سحائف. || پیه پهنا که مابین توهای تهیگاه و مانند آن ملصق و پیوست است. ( منتهی الارب ) ( از اقرب الموارد ). ج ، سحائف. || پیه. ( منتهی الارب ). ما قشرته من الشحم. ( اقرب الموارد ). || فربهی پشت مازه که برداشته باشند. || آواز دوشیدن شیر. ( منتهی الارب ) ( آنندراج ).
