سحنون
لغت نامه دهخدا
سحنون. [ س َ ] ( اِخ ) ابن عثمان بن سلیمان بن احمدبن ابی بکر مداوی. قبر او در بنی وعزان که قبیله ای است بنواحی و نشریس و مشهور است و زائران از پی تحصیل برکت نور او بزیارت او روند. او در قرن یازدهم هجری بسر میبرد و در ملیانه فقه آموخت. او راست : مفید المحتاج علی المنظومة المسماة بالسراج ، وآن شرحی است بر منظومه شیخ عبدالرحمان اخضری در علم فلک. رجوع به معجم المطبوعات ج 2 ستون 1011 شود.
سحنون. [ س َ ] ( اِخ ) عبدالرحمان بن عبدالحکیم بن عمران الاوسی الدکالی مالکی مقری نحوی مکنی به ابوالقاسم و ملقب به صدرالدین. از او علی بن مختار حدیث شنیده است. او امامی عارف به مذهب بود و در شوال سال 695 هَ. ق. به اسکندریه بسن متجاوز از هشتاد سال در گذشته است. ( حسن المحاضرة فی تاریخ مصر و قاهره ص 233 ).
سحنون. [ س َ ] ( اِخ ) عبدالسلام بن سعیدبن حبیب بن حسان بن هلال بن بکاربن ربیعه تنوخی ملقب به سحنون و مکنی به ابوسعید. فقیهی مالکی است. بر ابن قاسم و ابن وهب و اشهب علم آموخت ، سپس ریاست علمی مغرب بدو منتهی شد. اصل او از حمص است. قضاوت قیروان یافت و مردم مغرب بقول او استناد کنند. وی کتاب مدونة را بر مذهب مالک تصنیف کرد. ولادت او شب اول رمضان سال 160 هَ. ق.بود و روز سه شنبه نهم رجب سال 240 درگذشت. رجوع به وفیات الاعیان و الاعلام زرکلی و معجم المطبوعات شود.
فرهنگ فارسی
عبدالسلام بن سعید بن حبیب بن حسان بن هلال بن بکار بن ربیعه تنوخی ملقب به سحنون و مکنی به ابوسعید .
دانشنامه آزاد فارسی
سَحْنون (مغرب ۱۶۰ـ ۲۴۰ق)
(شهرت ابوسعید/ ابومحمد عبدالسلام بن سعید) فقیه مالکی مغربی. مذهب مالکی به دست او در مغرب گسترش یافت و خود مرجع مالکیه در آن جا شد. در تقوا و دیانت مشهور و به بخشندگی موصوف بود. قاضی قیروان شد و تا پایان عمر در آن شهر این سمت را عهده دار بود. مرتبۀ او در حدیث به پایۀ اعتبار او در فقه نیست، با این حال گویا ۷۰۰ تن از او روایت کرده اند. مجلس درس مفصلی داشت و مردمان عادی متدین نیز در آن شرکت می کردند. المُدَوّنةالکبری فی مذهب الامام مالک، از منابع اصلی فقه مالکی، از اوست. فقهایی چون اصبغ بن خلیل قرطبی و وهب بن نافع، که هرکدام مرجع دینی شهری شدند، از شاگردان او بودند.
(شهرت ابوسعید/ ابومحمد عبدالسلام بن سعید) فقیه مالکی مغربی. مذهب مالکی به دست او در مغرب گسترش یافت و خود مرجع مالکیه در آن جا شد. در تقوا و دیانت مشهور و به بخشندگی موصوف بود. قاضی قیروان شد و تا پایان عمر در آن شهر این سمت را عهده دار بود. مرتبۀ او در حدیث به پایۀ اعتبار او در فقه نیست، با این حال گویا ۷۰۰ تن از او روایت کرده اند. مجلس درس مفصلی داشت و مردمان عادی متدین نیز در آن شرکت می کردند. المُدَوّنةالکبری فی مذهب الامام مالک، از منابع اصلی فقه مالکی، از اوست. فقهایی چون اصبغ بن خلیل قرطبی و وهب بن نافع، که هرکدام مرجع دینی شهری شدند، از شاگردان او بودند.
wikijoo: سحنون
پیشنهاد کاربران
پیشنهادی ثبت نشده است. شما اولین نفر باشید