سحایه

لغت نامه دهخدا

( سحایة ) سحایة. [ س ِ ی َ ] ( ع اِ ) دماغ. || پاره ای از ابر. || تراشه و رندیده از هر چیزی. ( منتهی الارب ) ( اقرب الموارد ): سحایة القرطاس ؛ تراشه کاغذ. ( منتهی الارب ). || پیشه سَحّاء. ( اقرب الموارد ).

پیشنهاد کاربران