سحایب. [ س َ ی ِ ] ( ع اِ ) سحائب. ج ِ سحابة : و ایشان انامل ساعد صاحب شریعت و وابل سحایب صدر نبوت و انجم افلاک دیانت و سهام کنانه فتوت و مروت بودند. ( تاریخ بیهق ص 11 ). رجوع به سحائب شود.
فرهنگ عمید
تکه های ابر.
پیشنهاد کاربران
سحایب: ( در زبان عربی ) ابرهای کشیده ؛. ( لغتنامه دهخدا )
سحایب: ( در زبان عربی ) ابریهای کشیده ؛. ( لغتنامه دهخدا )
