سجین

[ویکی اهل البیت] نامی از نامهای دوزخ است که این واژه در قرآن دو بار بکار رفته است.
این واژه، صیغه مبالغه از ماده «سجن» به معنای زندان است. بنابراین «سجّین» جایگاه ابدی تبهکاران است که به دلیل وجود انواع عذاب ها در آن ـ که قابل مقایسه با سختترین زندانهای دنیوی نیست ـ، چنین نامیده شده است. ابن منظور میگوید: سجّین: فِعّیل من السجن، والسجّین: السجن. و سجّین: وادٍ فی جهنّم، نعوذ باللّه منها، مشتقٌّ من ذلک.
سجّین، صیغه مبالغه از «سجن» است. سجّین، همان سجن (زندان) است. سجّین، وادی ای در جهنم ـ که از آن به خدا پناه می بریم ـ از همین ریشه مشتق شده است. راغب اصفهانی نیز این واژه را چنین معنا کرده است: والسجّین: اسم لجهنّم بإزاء عِلّیّین و زید لفظه تنبیها علی زیادة معناه. سجّین نامی است برای جهنّم در برابر علّیّین. بر اصل آن برای توجه به زیادت معنایش افزوده شده است.
در قرآن، این واژه دو بار بکار رفته است: «کَلَا إِنَّ کِتَبَ الْفُجَّارِ لَفِی سِجِّینٍ × وَ مَآ أَدْرَاکَ مَا سِجِّینٌ»؛ نه چنین است ! به یقین نامه اعمال بدکاران در «سجّین» است و تو چه می دانی که «سجّین» چیست؟!
کلمه «کتاب» در این آیه به معنای مکتوب است. البته نه به معنای نوشته چیزی با قلم در کاغذ؛ بلکه به معنای قضای حتمی الهی است بدین معنا که سرنوشت قطعی تبهکاران، زندانی ابدی است که به دلیل وجود انواع سختی ها در آن قابل توصیف نیست. بنابراین آیه «وَ مَآ أَدْرَاکَ مَا سِجِّینٌ» تأکید بر این است که عذاب های زندان دوزخ، فوق ادراک و توصیف اند. برخی از روایات نیز به همین معنا اشاره دارند.

[ویکی الکتاب] معنی سِجِّینٍ: سفلی (پستی) روی سفلای دیگر ، و یا به عبارتی پستی دو چندان و گرفتاری در چنان پستی مخالف علیین
معنی سِجِّیلٍ: کلوخ - سنگ گِل(برخی گفته اند اصلش از سجین به معنی آتش است و برخی دیگر گفته اندهمان "سنگ گِل " فارسی بوده که بعدها عربی شده است . بعضی دیگر گفتهاند : این کلمه از سجل گرفته شده که به معنای کتاب است ، گویا که در آن سنگریزهها چیزی نوشته شده که مستلزم ع...
ریشه کلمه:
سجن (۱۲ بار)

«سِجِّیْن» از مادّه «سجن» به معنای «زندان و حبس» گرفته شده، و معانی مختلفی دارد: زندان سخت و شدید، هر موجود صلب و محکم، وادی بسیار هولناکی در قعر جهنم، محلی که نامه های اعمال بدکاران در آنجا گذارده می شود، و آتش دوزخ.
از این سه آیه بدست می‏آید که سجّین هم ظرف متاب فاجران و هم کتاب مرقومی است این سخن بنابر تجسم بنابر تجسم عمل چنین است: اعمال گناهکاران مجسّم شده در محلی قرار می‏گیرد و سجّین از آن اعمال تشکیل می‏شود و لذا می‏شود گفت که سجّین همان جهنم است و چون اعمال خود سجنی برای مجرمین است بدین جهت سجّین نامیده شده و زیادت حروف در آن روشن کننده شدت زندان است چنانکه گفته‏اند. مقابل سجّین علّیین است که فرموده و

سِجّین
از اعلام قرآن. دربارۀ معنای این کلمه اختلاف است. ازجملۀ معانی آن است: نامی از نام های دوزخ، زمین هفتم (الارض السابعة) سنگی که نامۀ اعمال انسان ها را در زیر آن قرار داده اند، زندان و لوح گلین. دوبار در قرآن به کار رفته است (مطففین، ۷ و ۸) از آیات بعد از ۷ و ۸ این سوره چنین برمی آید که معنایش کتاب و سند و یا نوشته ای است.