سجیر

لغت نامه دهخدا

سجیر.[ س َ ] ( ع ص ، اِ ) یار و دوست خالص. ( منتهی الارب ). یار. ( مهذب الاسماء ). الخلیل الصفی. ( اقرب الموارد ).

پیشنهاد کاربران