سجول

لغت نامه دهخدا

سجول. [ س ُ ] ( ع اِ ) ج ِ سَجْل ، یعنی دلو. ( منتهی الارب ) ( آنندراج ). رجوع به سجل شود.

سجول. [ س َ ] ( ع ص ) عین سجول ؛ چشمه بسیار آب. ( اقرب الموارد ) ( منتهی الارب ) ( آنندراج ). عین سجول ؛ غزیرة. هکذا فی النسخ ، والصواب عنز سجول کما هو نص العباب. ( تاج العروس ).

پیشنهاد کاربران