سجور

لغت نامه دهخدا

سجور. [ س ُ ] ( ع مص ) ناله واکشیدن شتر. ( المصادر زوزنی چ بینش ص 23 ). ( تاج المصادر بیهقی ). بانگ کردن و نالیدن شتر. ( منتهی الارب ) ( از اقرب الموارد ).

سجور. [ س َ ] ( ع اِ ) هر چه تنور بدان بتفسانند.( منتهی الارب ). فروزینه تنور. ( از اقرب الموارد ).

پیشنهاد کاربران

بپرس