سجنجل

لغت نامه دهخدا

سجنجل. [ س َ ج َ ج َ ] ( معرب ، اِ ) آینه ، و این لفظ رومی است. ( غیاث ) ( آنندراج ) ( منتهی الارب ). آینه. ( اقرب الموارد ). آینه چینی. ( دهار ) ( زمخشری ). آینه روئین. ( مهذب الاسماء ). در رومی آینه است. ( المعرب جوالیقی ص 179 ) :
مهفهفة بیضاء غیر مُفاضة
ترائبها مصقولة کالسجنجل.
امروءالقیس ( از المعرب ص 179 ).
له اذا ادبر لحظ المقبل
کانما ینظر من سجنجل.
؟ ( از سندبادنامه ص 200 ).
زآهن هندی بعشق تیغ او
چینیان چینی سجنجل کرده اند.
خاقانی.
معنبر ذوایب معقد عقائص
مسلسل غدایر سجنجل ترائب.
( منسوب به حسن متکلم ).
|| زعفران. ( دهار ) ( المعرب جوالیقی ص 179 ) ( آنندراج ) ( منتهی الارب ) ( الفاظ الادویه ). || زر و سیم گداخته. ( منتهی الارب ) ( آنندراج ). ماء الذهب. ( المعرب جوالیقی ص 179 ).
- سجنجل الارواح ؛ نام کتابی معروف در طلسمات از دهدار است.

فرهنگ فارسی

آینه و این لفظ رومی است آینه چینی . یا زعفران .

فرهنگ عمید

آیینه.

پیشنهاد کاربران

بپرس