سجده بردن

لغت نامه دهخدا

سجده بردن. [ س َ / س ِ دَ / دِ ب ُدَ ] ( مص مرکب ) سجده کردن. سجده آوردن :
سجده بردش نگار سیم اندام
باد عاشق بشرط خویش تمام.
نظامی.
بفرمانبری شاه را سجده برد
پذیرفته ها را به قاصد سپرد.
نظامی.
نه پی در جستجوی کس فشردم
نه جز روی تو کس را سجده بردم.
نظامی.

فرهنگ فارسی

( سجده بردن ) سجده کردن سجده آوردن

پیشنهاد کاربران

بپرس