سجاری

لغت نامه دهخدا

سجاری. [ س ِ ] ( ص نسبی ) منسوب است به سجار که از قراء نور است و در بیست فرسخی بخارا واقع است. ( الانساب سمعانی ).

سجاری. [ س ِ ] ( اِخ ) صالح بن محمد سجاری مکنی به ابوشعیب. وی بشام و مصر و عراق و خراسان سفر کرد. از او ابوالقاسم میمون بن علی المیمونی روایت دارد. مردی زاهد و صالح بود. بسال 404 هَ. ق. درگذشت. ( از معجم البلدان ).

پیشنهاد کاربران