سِتیغ تهیگاهی یا ستیغ خاصِره ای یا ایلیاک کرست ( انگلیسی: Iliac crest ) به سطح فوقانی بال های استخوان تهیگاهی گفته می شود. این بخش از خار تهیگاهی بالایی پیشین ( ASIS ) تا خار تهیگاهی بالایی پسین ( PSIS ) امتداد دارد.
بیشتر عضلات دیوارهٔ پیشین ( قُدامی ) بیرونی شکم مانند ماهیچه مایل درونی شکم، ماهیچه مایل بیرونی شکم و ماهیچه عرضی شکمی و سایر عضلات مانند ماهیچه پشتی بزرگ به این قسمت متصل هستند.
ستیغ خاصره ای در تمامی طولش در حاشیه پایینی کمر لمس می شود و بالاترین نقطه آن در سطح مهره چهارم کمری ( L4 ) قرار گرفته و حدود ۵–۴ سانتی متر از پایین ترین قسمت حاشیه دنده ای فاصله دارد.
این نوشته برگرفته از سایت ویکی پدیا می باشد، اگر نادرست یا توهین آمیز است، لطفا گزارش دهید: گزارش تخلفبیشتر عضلات دیوارهٔ پیشین ( قُدامی ) بیرونی شکم مانند ماهیچه مایل درونی شکم، ماهیچه مایل بیرونی شکم و ماهیچه عرضی شکمی و سایر عضلات مانند ماهیچه پشتی بزرگ به این قسمت متصل هستند.
ستیغ خاصره ای در تمامی طولش در حاشیه پایینی کمر لمس می شود و بالاترین نقطه آن در سطح مهره چهارم کمری ( L4 ) قرار گرفته و حدود ۵–۴ سانتی متر از پایین ترین قسمت حاشیه دنده ای فاصله دارد.
wiki: ستیغ تهیگاهی