ستیز گرفتن. [ س ِ گ ِ رِ ت َ ] ( مص مرکب ) خصومت کردن. جنگ آغازیدن : همان با خردمند گیرد ستیزکند دل ز نادانی خویش تیز.فردوسی.با قضا پنجه مزن ای تند و تیزتا نگیرد هم قضا با تو ستیز.مولوی.