ستیز چچن و روسیه مجموعه ای از درگیری های اغلب مسلحانه، با پیشینهٔ چند قرن، بین دولت روسیه ( شوروی سابق ) و نیروهای مختلف چچنی بود. آغاز رسمی این خصومت ها به سال ۱۷۸۵ برمی گردد.
امپراتوری روسیه در ابتدا علاقهٔ چندانی به قفقاز شمالی نداشت، جز این که به عنوان یک مسیر ارتباطی به متحد خود، پادشاهی کارتیل - کاخت ( گرجستان شرقی ) و دشمنان آن، امپراتوری های ایران و عثمانی، برای روسیه دارای اهمیت بود. تنش های فزایندهٔ ناشی از فعالیت های روسیه در آن منطقه، منجر به قیام چچنی ها علیه حضور روسیه در سال ۱۷۸۵ شد و به دنبال آن درگیری های بیشتر و آغاز جنگ قفقاز در سال ۱۸۱۷ رخ داد.
... [مشاهده متن کامل]
در طول جنگ داخلی روسیه، چچنی ها و سایر مردمان قفقاز، تنها برای چند سال پیش از پیوستن به اتحاد جماهیر شوروی در سال ۱۹۲۱ در استقلال زندگی کردند. در سال ۱۹۴۴ بر اساس اتهاماتی بحث برانگیز در مورد همکاری گستردهٔ چچنی ها با نیروهای آلمانی، مردم چچن به طور گروهی به آسیای مرکزی تبعید شدند.
آخرین درگیری عمده بین چچن و دولت روسیه در دههٔ ۱۹۹۰ رخ داد. با فروپاشی اتحاد جماهیر شوروی، جدایی طلبان چچن نیز در سال ۱۹۹۱ اعلام استقلال کردند. در اواخر سال ۱۹۹۴، جنگ نخست چچن آغاز شد و پس از دو سال جنگ، نیروهای روسیه در دسامبر ۱۹۹۶ از منطقه خارج شدند. در سال ۱۹۹۹، جنگی دوباره شروع شد، که منجر به یک درگیری مسلحانهٔ بزرگ دیگر شد که منجر به تلفات زیادی از هر دو طرف شد. در طول نبرد گروزنی، در پایتخت چچن، تخریب و ویرانی گسترده ای صورت گرفت. ارتش روسیه کنترل گروزنی را در اوایل فوریهٔ ۲۰۰۰ به دست گرفت و به طور رسمی به جنگ پایان داد اما شورش ها و خصومت ها برای چندین سال ادامه یافت. پایان این ستیز، در سال ۲۰۱۷ اعلام شد و چندین دهه درگیری، پایان یافت.
قفقاز شمالی، منطقه ای کوهستانی است که چچن را در بر می گیرد که در مجاورت راه های تجاری و ارتباطی مهم بین روسیه و خاورمیانه قرار دارد که هزاران سال است که قدرت های مختلف بر سر کنترل آن جنگیده اند. ورود روسیه به این منطقه، به دنبال تزار ایوان مخوف در سال ۱۵۵۶ با فتح خانات اردوی زرین، خانات قازان و آستاراخان و یک مبارزهٔ طولانی برای کنترل مسیرهای قفقاز شمالی با دیگر قدرت های معاصر از جمله ایران، امپراتوری عثمانی و خانات کریمه آغاز شد.
امپراتوری روسیه در ابتدا علاقهٔ چندانی به قفقاز شمالی نداشت، جز این که به عنوان یک مسیر ارتباطی به متحد خود، پادشاهی کارتیل - کاخت ( گرجستان شرقی ) و دشمنان آن، امپراتوری های ایران و عثمانی، برای روسیه دارای اهمیت بود. تنش های فزایندهٔ ناشی از فعالیت های روسیه در آن منطقه، منجر به قیام چچنی ها علیه حضور روسیه در سال ۱۷۸۵ شد و به دنبال آن درگیری های بیشتر و آغاز جنگ قفقاز در سال ۱۸۱۷ رخ داد.
... [مشاهده متن کامل]
در طول جنگ داخلی روسیه، چچنی ها و سایر مردمان قفقاز، تنها برای چند سال پیش از پیوستن به اتحاد جماهیر شوروی در سال ۱۹۲۱ در استقلال زندگی کردند. در سال ۱۹۴۴ بر اساس اتهاماتی بحث برانگیز در مورد همکاری گستردهٔ چچنی ها با نیروهای آلمانی، مردم چچن به طور گروهی به آسیای مرکزی تبعید شدند.
آخرین درگیری عمده بین چچن و دولت روسیه در دههٔ ۱۹۹۰ رخ داد. با فروپاشی اتحاد جماهیر شوروی، جدایی طلبان چچن نیز در سال ۱۹۹۱ اعلام استقلال کردند. در اواخر سال ۱۹۹۴، جنگ نخست چچن آغاز شد و پس از دو سال جنگ، نیروهای روسیه در دسامبر ۱۹۹۶ از منطقه خارج شدند. در سال ۱۹۹۹، جنگی دوباره شروع شد، که منجر به یک درگیری مسلحانهٔ بزرگ دیگر شد که منجر به تلفات زیادی از هر دو طرف شد. در طول نبرد گروزنی، در پایتخت چچن، تخریب و ویرانی گسترده ای صورت گرفت. ارتش روسیه کنترل گروزنی را در اوایل فوریهٔ ۲۰۰۰ به دست گرفت و به طور رسمی به جنگ پایان داد اما شورش ها و خصومت ها برای چندین سال ادامه یافت. پایان این ستیز، در سال ۲۰۱۷ اعلام شد و چندین دهه درگیری، پایان یافت.
قفقاز شمالی، منطقه ای کوهستانی است که چچن را در بر می گیرد که در مجاورت راه های تجاری و ارتباطی مهم بین روسیه و خاورمیانه قرار دارد که هزاران سال است که قدرت های مختلف بر سر کنترل آن جنگیده اند. ورود روسیه به این منطقه، به دنبال تزار ایوان مخوف در سال ۱۵۵۶ با فتح خانات اردوی زرین، خانات قازان و آستاراخان و یک مبارزهٔ طولانی برای کنترل مسیرهای قفقاز شمالی با دیگر قدرت های معاصر از جمله ایران، امپراتوری عثمانی و خانات کریمه آغاز شد.
