ستیز اوری

لغت نامه دهخدا

( ستیزآوری ) ستیزآوری. [ س ِ وَ ] ( حامص مرکب ) کینه کشی. خصومت رانی. مجادله :
ستیز آوری کار آهرمن است
ستیزه بپرخاش آبستن است.
اسدی.

فرهنگ فارسی

( ستیز آوری ) کینه کشی خصومت رانی

پیشنهاد کاربران

بپرس