ستیخ گوش

لغت نامه دهخدا

ستیخ گوش. [ س ِ] ( ص مرکب ) گوش راست کرده. ( ناظم الاطباء ). گوش تیز کرده : ظبی مصمغ، آهوی ستیخ گوش. ( منتهی الارب ). || کسی که مواظب گوش دادن بود. ( ناظم الاطباء ).

فرهنگ فارسی

گوش راست کرده . گوش تیز کرده

پیشنهاد کاربران

بپرس