ستون های هرکول ( به یونانی: Ἡράκλειοι Στῆλαι ) اصطلاحی مربوط به دوران باستان است که به ارتفاعاتی که در دو سمت شمال و جنوب تنگه جبل طارق وجود دارند، گفته می شود. ستون شمالی، صخره جبل طارق است که در حال حاضر، بخشی از منطقه جبل طارق و از سرزمین های تحت قیمومیت بریتانیا محسوب می شود. بعلت عدم وجود منطقه مرتفع مشخصی در سمت جنوبی، یعنی در شمال آفریقا، هویت ستون جنوبی، موضوعی بحث برانگیز در طول تاریخ بوده است و دو نقطه ای که بیشتر از سایر نقاط مورد توافق قرار دارند، کوه آچو در شهر سبته و جبل موسی در مراکش هستند.
بر اساس اساطیر یونانی، هرکول مجبور به گذراندن خوان های دوازده گانه شد و یکی از آن ها ( خوان دهم ) بدست آوردن گاوهای گروئون در باختر دور و آوردن آن ها نزد ائوروستئوس بود. استرابون، مورخ و جغرافی دانان یونانی، نقل قولی از یک متن گم شده از پیندار دارد که قدیمی ترین سندی است که به این موضوع اشاره می کند: «ستون هایی که پیندار از آن ها به نام دروازه های گادس یاد می کند و ادعا می کند که دورترین نقاطی هستند که هرکول قدم به آنجا گذاشته است. » از زمان هرودت، رابطه تنگاتنگی میان هرکول و ملکارت ( از خدایان نگهبان فنیقی ها ) وجود داشته است. به همین دلیل، افراد زیادی اعتقاد دارند که ستون های ملکارت در معبدی در نزدیکی گادس ( کادیس کنونی ) ، در واقع ستون های واقعی هرکول هستند.
به گفته افلاطون، سرزمین گم شده آتلانتیس، در آن سوی ستون های هرکول قرار داشتند که در آن زمان منطقه ای ناشناخته محسوب می شد. بر اساس عقاید رایج در دوران رنسانس، بر روی این ستون ها، اخطارهایی با مضمون «نان پلوس الترا» یا «از این پس چیزی وجود ندارد»، وجود داشت و دریانوردان را از عبور از این نقطه برحذر می داشت. بر اساس برخی منابع رومی، هرکول برای رسیدن به باغ هسپریدس می بایست از کوهی که زمانی اطلس ( از خدایان یونانی ) بود، عبور می کرد. هرکول بجای اینکه از آن کوه عظیم عبور کند، با قدرت خارق العاده خود، راهش را از میان کوه باز کرد و با این کار، تنگه جبل طارق را به وجود آورد و اقیانوس اطلس و دریای مدیترانه را به هم متصل نمود. یک سمت کوهِ شکافته شده، جبل طارق و سمت دیگر آن، کوه آچو یا جبل موسی است. از آن زمان، این دو کوه به عنوان ستون های هرکول شناخته شده اند. هرچند برخی عوارض طبیعی دیگر، به این نام منسوب شده اند. دیودور سیسیلی معتقد است که هرکول در واقع کوهی را نشکافته، بلکه تنگه ای را که از قبل وجود داشته برای جلوگیری از ورود هیولاها از اقیانوس اطلس به دریای مدیترانه، باریک تر کرده است.
این نوشته برگرفته از سایت ویکی پدیا می باشد، اگر نادرست یا توهین آمیز است، لطفا گزارش دهید: گزارش تخلفبر اساس اساطیر یونانی، هرکول مجبور به گذراندن خوان های دوازده گانه شد و یکی از آن ها ( خوان دهم ) بدست آوردن گاوهای گروئون در باختر دور و آوردن آن ها نزد ائوروستئوس بود. استرابون، مورخ و جغرافی دانان یونانی، نقل قولی از یک متن گم شده از پیندار دارد که قدیمی ترین سندی است که به این موضوع اشاره می کند: «ستون هایی که پیندار از آن ها به نام دروازه های گادس یاد می کند و ادعا می کند که دورترین نقاطی هستند که هرکول قدم به آنجا گذاشته است. » از زمان هرودت، رابطه تنگاتنگی میان هرکول و ملکارت ( از خدایان نگهبان فنیقی ها ) وجود داشته است. به همین دلیل، افراد زیادی اعتقاد دارند که ستون های ملکارت در معبدی در نزدیکی گادس ( کادیس کنونی ) ، در واقع ستون های واقعی هرکول هستند.
به گفته افلاطون، سرزمین گم شده آتلانتیس، در آن سوی ستون های هرکول قرار داشتند که در آن زمان منطقه ای ناشناخته محسوب می شد. بر اساس عقاید رایج در دوران رنسانس، بر روی این ستون ها، اخطارهایی با مضمون «نان پلوس الترا» یا «از این پس چیزی وجود ندارد»، وجود داشت و دریانوردان را از عبور از این نقطه برحذر می داشت. بر اساس برخی منابع رومی، هرکول برای رسیدن به باغ هسپریدس می بایست از کوهی که زمانی اطلس ( از خدایان یونانی ) بود، عبور می کرد. هرکول بجای اینکه از آن کوه عظیم عبور کند، با قدرت خارق العاده خود، راهش را از میان کوه باز کرد و با این کار، تنگه جبل طارق را به وجود آورد و اقیانوس اطلس و دریای مدیترانه را به هم متصل نمود. یک سمت کوهِ شکافته شده، جبل طارق و سمت دیگر آن، کوه آچو یا جبل موسی است. از آن زمان، این دو کوه به عنوان ستون های هرکول شناخته شده اند. هرچند برخی عوارض طبیعی دیگر، به این نام منسوب شده اند. دیودور سیسیلی معتقد است که هرکول در واقع کوهی را نشکافته، بلکه تنگه ای را که از قبل وجود داشته برای جلوگیری از ورود هیولاها از اقیانوس اطلس به دریای مدیترانه، باریک تر کرده است.
wiki: ستون های هرکول