ستون اب

ستون آب. ستون آب ( اقیانوسی ) ( به انگلیسی: Water column ) مفهومی است که در اقیانوس شناسی برای توصیف ویژگی های فیزیکی ( دما، شوری، نفوذ نور ) و شیمیایی ( پی اچ، اکسیژن محلول، نمک های مغذی ) آب دریا در اعماق مختلف برای یک نقطه جغرافیایی تعریف شده استفاده می شود. به طور کلی، پروفیل های عمودی از دما، شوری، پارامترهای شیمیایی در یک نقطه مشخص در طول ستون آب ساخته می شوند. [ ۱] ستون آب بزرگ ترین و در عین حال یکی از کمتر کاوش شده ترین زیستگاه های روی کره زمین است. برای درک بهتر اقیانوس به عنوان یک کل، از جمله زیست توده عظیمی که در آنجا زندگی می کند و اهمیت آن برای کربن جهانی و دیگر چرخه های بیوژئوشیمیایی، کاوش شده است. [ ۲] مطالعه ستون آب همچنین درک ارتباط بین جانداران زنده و پارامترهای محیطی، گردش آب در مقیاس بزرگ و انتقال ماده بین توده های آب را فراهم می کند. [ ۱]
ستون های آب عمدتاً برای مطالعات زیست محیطی برای ارزیابی لایه بندی یا آمیختگی لایه های لایه بندی حرارتی یا شیمیایی در یک دریاچه، نهر یا اقیانوس استفاده می شوند. برخی از پارامترهای رایج مورد تجزیه و تحلیل در ستون آب عبارتند از پی اچ، کدورت، دما، فشار هیدرواستاتیک، شوری، کل مواد جامد محلول، آفت کش های مختلف، بیماری زاها و طیف گسترده ای از مواد شیمیایی و موجودات زنده.
به طور توصیفی، ستون آب عمیق دریا به پنج بخش تقسیم می شود - مناطق لجه ای دریایی ( از یونانی πέλαγος ( pélagos ) ، 'دریای باز' ) - از سطح تا زیر کف.
• اپی پلاژیک
• مزوپلژیک
• باتیپلاژیک
• ابیسوپلاژیک
• هادوپلاژیک