ستهاء

لغت نامه دهخدا

ستهاء. [ س َ ] ( ع ص ) زن کلان سرین. ( منتهی الارب ). مؤنث اَسْتَه. رجوع به اَسْتَه شود. ( اقرب الموارد ).

پیشنهاد کاربران

بپرس