ستن

لغت نامه دهخدا

ستن. [ س ُ ت ُ ] ( اِ ) مخفف ستون :
واردی بالای چرخ بی ستن
جسم او چون دلو در چه چاره کن.
( مثنوی چ کلاله خاور ص 420 ).
پس وزیرش گفت ای حق را ستن
بشنو از بنده کمینه یک سخن.
( مثنوی چ کلاله خاور ص 390 ).
رجوع به ستون شود.

ستن. [ س ِ ت َ ] ( اِخ ) دهی است جزء دهستان منجوان بخش خداآفرین شهرستان تبریز واقع در 24 هزارگزی جنوب باختری خداآفرین و 27 هزارگزی راه شوسه اهر به کلیبر. منطقه ای است کوهستانی و هوای آن گرم است. 340 تن سکنه دارد. آب آن جا از چشمه تأمین میشود. محصول آن غلات و شغل اهالی زراعت و گله داری است. راه مالرو دارد. ( از فرهنگ جغرافیایی ایران ج 4 ).

فرهنگ فارسی

پسوندیست که به آخر ریشه دستوری پیوندد و مصدر سازد : گری ستن گس ستن پیو ستن .
دهی است جزئ دهستان منجوان بخش خدا آفرین شهرستان تبریز .

واژه نامه بختیاریکا

( ستِن ) پسوند نشانگر مصدر همانند گریوستن

دانشنامه عمومی

ستن ( Setan ) یکی از روستاهای استان آذربایجان شرقی است که در شهرستان خداآفرین منطقه ارسباران واقع شده است. جمعیت روستا در سالهای پیش از انقلاب اسلامی ۳۴۰ نفر بود [ ۲] و در سال ۱۳۸۵ به ۲۳۶ نفر در ۵۸ خانواده کاهش یافته است. [ ۳] . در آستانه انقلاب سفید، که نقشی عمده در فروپاشی نهایی ساختار ایلی ایران داشت، تیره ای از ایل محمد خانلو، شامل ۱۲۰ خانوار، از روستاهای ستن و مسجدلو بعنوان قشلاق استفاده میکردند. [ ۴] . هم اکنون به علت بازگشت خانواده ها از شهرها به روستاها، در روستای ستن بناهای زیبایی در حال ساخت میباشد. و روستا در حال پیشرفت میباشد.
عکس ستن
این نوشته برگرفته از سایت ویکی پدیا می باشد، اگر نادرست یا توهین آمیز است، لطفا گزارش دهید: گزارش تخلف

پیشنهاد کاربران

بپرس