ستم اندیش

لغت نامه دهخدا

ستم اندیش. [ س ِ ت َ اَ ] ( نف مرکب ) ظالم. ( آنندراج ). مردم آزار و جفاکار. ( ناظم الاطباء ) :
چو سیر کوفته دارد سر ستم پیشه
خبر دهد ستم اندیش را ز نرخ پیاز.
سوزنی.

فرهنگ فارسی

( صفت ) ستم کار مردم آزار جفا کار .

فرهنگ عمید

مردم آزار، ستمکار.

پیشنهاد کاربران

بپرس