ستایش بردن. [ س ِ ی ِ ب ُ دَ ] ( مص مرکب )ستوده شدن. نیک نام گشتن. به نیک نامی مردن. ممدوح دیگران شدن بسبب کار نیک و منش پسندیده : فریدون فرخ ستایش ببردبمرد او و جاوید نامش نمرد.فردوسی.بدیوار پشتش نهاد و بمردبمرد و ز گیتی ستایش ببرد.فردوسی.