سَتّاری، جلال (۱۳۱۰ش)
سَتّاری، جلال
اسطوره پژوه، منتقد تئاتر، روان شناس و مترجم ایرانی و مدرس دانشگاه. تحصیلات متوسطه را در ایران گذراند و برای تحصیلات عالی به سوئیس رفت و در رشتۀ روان شناسی تکوینی، که ژان پیاژه بنیادگذار و استاد آن بود، از دانشگاه ژنو دانشنامۀ دکتری گرفت. ستاری، با داشتن ۷۰ اثر، از پرکارترین نویسندگان و مترجمان ایران است که عمدۀ فعالیت او حول دو موضوع تئاتر و اسطوره است. او را بیشتر صاحب نظری در حوزۀ اسطوره می شناسند که با نوشته ها و ترجمه های خود نه تنها اسطوره شناسی جدید را به ایرانیان معرفی کرد، بلکه در نقد و تفکر جامعۀ فرهنگی ایران تأثیر گذاشت. سال هاست که در دانشگاه تهران به دانشجویان رشته های هنر درس هایی چون نشانه شناسی تدریس می کند. از نوشته های اوست: بازتاب اسطوره در بوف کور؛ سیمای زن در فرهنگ ایران؛ جهان های آشنا؛ حالات عشق مجنون؛ افسون شهرزاد؛ عشق صوفیانه؛ پژوهشی در اسطورۀ گیل گمش و افسانۀ اسکندر؛ پژوهشی در قصۀ یونس و ماهی؛ پژوهشی در قصۀ شیخ صنعان و دختر ترسا؛ پژوهشی در قصۀ اصحاب کهف. از ترجمه های اوست: رساله در تاریخ ادیبان و چشم اندازهای اسطوره از میرچا الیاده؛ جهان نگری و اسطوره ای نو (نشانه هایی در آسمان) از کارل گوستاو یونگ؛ زبان رمزی قصه های پریوار و زبان رمزی افسانه ها از م. لوفلر دلا شو؛ روان کاوی آتش و شعلۀ شمع از گاستون باشلار؛ مجموعۀ جهان اسطوره شناسی در دَه جلد که شامل مقالات ترجمه یا نوشتۀ ستاری در زمینۀ اسطوره شناسی است. از نوشته های او در زمینۀ تئاتر است: آنتونن آرتو شاعر دیده ورِ صحنۀ تئاتر؛ تقلید و تماشا؛ ترجمۀ تئاتر و دین از گابریل مارسل؛ آیین و اسطوره در تئاتر.
سَتّاری، جلال
اسطوره پژوه، منتقد تئاتر، روان شناس و مترجم ایرانی و مدرس دانشگاه. تحصیلات متوسطه را در ایران گذراند و برای تحصیلات عالی به سوئیس رفت و در رشتۀ روان شناسی تکوینی، که ژان پیاژه بنیادگذار و استاد آن بود، از دانشگاه ژنو دانشنامۀ دکتری گرفت. ستاری، با داشتن ۷۰ اثر، از پرکارترین نویسندگان و مترجمان ایران است که عمدۀ فعالیت او حول دو موضوع تئاتر و اسطوره است. او را بیشتر صاحب نظری در حوزۀ اسطوره می شناسند که با نوشته ها و ترجمه های خود نه تنها اسطوره شناسی جدید را به ایرانیان معرفی کرد، بلکه در نقد و تفکر جامعۀ فرهنگی ایران تأثیر گذاشت. سال هاست که در دانشگاه تهران به دانشجویان رشته های هنر درس هایی چون نشانه شناسی تدریس می کند. از نوشته های اوست: بازتاب اسطوره در بوف کور؛ سیمای زن در فرهنگ ایران؛ جهان های آشنا؛ حالات عشق مجنون؛ افسون شهرزاد؛ عشق صوفیانه؛ پژوهشی در اسطورۀ گیل گمش و افسانۀ اسکندر؛ پژوهشی در قصۀ یونس و ماهی؛ پژوهشی در قصۀ شیخ صنعان و دختر ترسا؛ پژوهشی در قصۀ اصحاب کهف. از ترجمه های اوست: رساله در تاریخ ادیبان و چشم اندازهای اسطوره از میرچا الیاده؛ جهان نگری و اسطوره ای نو (نشانه هایی در آسمان) از کارل گوستاو یونگ؛ زبان رمزی قصه های پریوار و زبان رمزی افسانه ها از م. لوفلر دلا شو؛ روان کاوی آتش و شعلۀ شمع از گاستون باشلار؛ مجموعۀ جهان اسطوره شناسی در دَه جلد که شامل مقالات ترجمه یا نوشتۀ ستاری در زمینۀ اسطوره شناسی است. از نوشته های او در زمینۀ تئاتر است: آنتونن آرتو شاعر دیده ورِ صحنۀ تئاتر؛ تقلید و تماشا؛ ترجمۀ تئاتر و دین از گابریل مارسل؛ آیین و اسطوره در تئاتر.
wikijoo: ستاری،_جلال_(۱۳۱۰ش)