ستائیدن

لغت نامه دهخدا

ستائیدن. [ س ِ دَ ] ( مص ) ستودن بمعنی وصف کردن و بیان محاسن کردن. ( آنندراج ) :
چو دید آن چنان پهلوان پرخرد
ستائید او را چنان چون سزد.
فردوسی.
گَهْمان بفزائید و گهی مان بستائید
بر خویشتن از خویش همی کار فزائید.
ناصرخسرو.
و رجوع به ستاییدن شود.

فرهنگ فارسی

ستودن بمعنی وصف کردن و بیان محاسن کردن

پیشنهاد کاربران

بپرس