سبیل الله

[ویکی فقه] هر کار خیر و نیک دارای مصلحت برای اسلام یا مسلمانان را سبیل اللَّه گویند. این عنوان در باب زکات و به مناسبت در باب وقف و وصیت آمده است.
سبیل در لغت به معنای راه و سبیل الله به معنای راه خداوند متعال است.
معنای اصطلاحی
مراد از سبیل الله، راه منتهی به پاداش و رضای حق تعالی است. بنابر این، سبیل اللَّه عبارت است از هر عمل نیکی که موجب تقرب به خداوند است، به شرط آنکه علاوه بر برخورداری از ثواب و تقرب به خداوند، مصلحتی بر آن مترتب باشد؛ خواه آن مصلحت در ارتباط با مسلمانان باشد، مانند ساختن پل، بیمارستان، مدرسه و مسجد و یا در ارتباط با اسلام و مجد و عظمت آن، همچون جهاد و یا تعظیم شعائر الهی، از قبیل تشکیل مجالس وعظ و بیان فضائل و مصائب اهل بیت علیهم السلام و فرستادن افراد به حج.
اختلاف در مصلحت نوعی یا شخصی داشتن عمل نیک
در اینکه آیا لازم است مصلحت مترتب بر عمل نیک، مصلحت نوعی باشد، مانند مثالهای یاد شده یا ترتب مصلحت شخصی نیز کفایت می کند، مانند اصلاح بین زوج و زوجه یا پدر و فرزند، اختلاف است. برخی قدما سبیل الله را به جهاد مشروع و مجاهدان اختصاص داده اند.
احکام سبیل الله
...