سُبْکی، خاندان
خاندانی معروف از علمای شافعی، منسوب به محلی به نام سُبک در ناحیۀ ممفیس مصر. از مشهورترین آنان تقی الدین ابوالحسن علی سبکی (۶۸۳ـ۷۶۵ق)، شیخ الاسلام دمشق و قاهره و قاضی شام بود. بیش از ۱۵۰ اثر به او نسبت داده اند که از آن جمله است: الدرالنظیم فی تفسیر القرآن العظیم؛ الابتهاج فی شرح المنهاج. پسرش بهاءالدین ابوحامد احمد سبکی (۷۱۹ـ مکه ۷۷۳ق) نیز همچون او مفتی و مدرس شافعی در دو شهر دمشق و قاهره بود و در شام منصب قضا داشت. عروس الافراح فی شرح تلخیص المفتاح و شرح مختصر ابن حاجب از آثار اوست. فرزند دیگرش، تاج الدین سبکی نیز ساکن دمشق و قاضی القضات، مفتی و فقیه شافعی در دمشق و قاهره بود.
خاندانی معروف از علمای شافعی، منسوب به محلی به نام سُبک در ناحیۀ ممفیس مصر. از مشهورترین آنان تقی الدین ابوالحسن علی سبکی (۶۸۳ـ۷۶۵ق)، شیخ الاسلام دمشق و قاهره و قاضی شام بود. بیش از ۱۵۰ اثر به او نسبت داده اند که از آن جمله است: الدرالنظیم فی تفسیر القرآن العظیم؛ الابتهاج فی شرح المنهاج. پسرش بهاءالدین ابوحامد احمد سبکی (۷۱۹ـ مکه ۷۷۳ق) نیز همچون او مفتی و مدرس شافعی در دو شهر دمشق و قاهره بود و در شام منصب قضا داشت. عروس الافراح فی شرح تلخیص المفتاح و شرح مختصر ابن حاجب از آثار اوست. فرزند دیگرش، تاج الدین سبکی نیز ساکن دمشق و قاضی القضات، مفتی و فقیه شافعی در دمشق و قاهره بود.
wikijoo: سبکی،_خاندان