سبک پوی

لغت نامه دهخدا

سبک پوی. [ س َ ب ُ ] ( نف مرکب ) تیزرونده. تندرو :
از اندیشه دل سبک پوی تر
ز رای خردمند ره جوی تر.

اسدی.

تیز رونده تند رو

تندرو، روندۀ چابک و چالاک.

پیشنهادی ثبت نشده است. شما اولین نفر باشید