سبک دوش

لغت نامه دهخدا

سبکدوش. [ س َ ب ُ ] ( ص مرکب ) آنکه هیچ بار با خود نداشته باشد. ( آنندراج ). خفیف الحاذ.

کسی که باری بر دوش نداشته باشد.

این واژه اخیرا به فرهنگستان فارسی هم وارد شده است. در زبان فارسی رائج در افغانستان به فرد بازنشسته �متقاعد� می گویند۔

بازنشسته
در برخی کشورها از جمله در پاکستان و افغانستان به فرد بازنشسته �سبک دوش� می گویند.