سَبوییدَن = نوشیدن شراب از کاسه ای.
سبو. [ س ُ / س َ ] ( اِ ) سبوی. در گویش خوانساری سو ( سبوی بزرگ ) ، گیلکی �سوبو� ، تهرانی �سبو� . آوندی سفالین و دسته دار که در آن آب و شراب و جز آن ریزند.
سبو. [ س ُ / س َ ] ( اِ ) سبوی. در گویش خوانساری سو ( سبوی بزرگ ) ، گیلکی �سوبو� ، تهرانی �سبو� . آوندی سفالین و دسته دار که در آن آب و شراب و جز آن ریزند.