سبوح زن. [ س ُ / س َب ْ بو زَ ] ( نف مرکب ) در ابیات زیر کنایه از ملائکه است : سبوح زنان عرش پایه از نور تو کرده عرش سایه.
نظامی.
زآه سبوح زنان راه صبوحی بزنند دیو را ره زدن روح چه یارا بینند.
خاقانی ( دیوان ، عبدالرسولی ص 90 ).
فرهنگ فارسی
در ابیات زیر کنایه از ملائکه است : سبوح زنان عرش پایه از نور تو کرده عرش سایه نظامی ز آه سبوح زنان راه صبوحی بزنند دیو را ره زدن روح چه یارا بینند دیوان خاقانی چاپ عبدالرسولی