سبقت گیرنده

لغت نامه دهخدا

سبقت گیرنده. [ س ِ ق َ رَ دَ / دِ ] ( نف مرکب ) پیشی گیرنده. آنکه در کارها سبقت گیرد و جلو افتد. سَبّاق. ( منتهی الارب ).

فرهنگ فارسی

پیشی گیرنده آنکه در کارها سبقت گیرد و جلو افتد

پیشنهاد کاربران

بپرس