سبقت کردن. [ س ِ ق َ ک َ دَ ] ( مص مرکب ) پیش افتادن. پیشی گرفتن : هرکه دستش بر زبان سبقت کند مرد است مردورنه هر ناقص جوانمرد است در میدان لاف.صائب.