سبعیت

/sabo~iyyat/

مترادف سبعیت: توحش، ددخویی، درندگی، درنده خویی، وحشیگری

معنی انگلیسی:
fierceness, beastliness, brutality, ferocity, savagery

لغت نامه دهخدا

سبعیت. [ س َ ب ُ عی ی َ ] ( از ع ،مص جعلی ) درندگی ، و درنده شدن. ( آنندراج ) ( غیاث ).

فرهنگ فارسی

درندگی

فرهنگ عمید

درندگی.

مترادف ها

beastliness (اسم)
زشتی، حیوانیت، سبعیت، جانور خویی، هرزگی

brutality (اسم)
خرق، بی رحمی، سبعیت، وحشیگری، جانور خویی

atrocity (اسم)
خشونت، قساوت، بی رحمی، سبعیت

ferocity (اسم)
سبعیت، وحشیگری، درنده خویی

predatism (اسم)
سبعیت

truculence (اسم)
خشونت، سبعیت، وحشیگری

truculency (اسم)
خشونت، سبعیت، وحشیگری

فارسی به عربی

عمل وحشی , وحشیة

پیشنهاد کاربران

واژه ی [سبعیت] ریشه ای عربی دارد. این کلمه از مصدر جعلی عربی سبعیّة گرفته شده است که از واژه ی سبع به معنی [درنده] یا [حیوان وحشی] مشتق شده.
واژه شناسی:
- سبع ( sabʿ ) : در عربی به معنی حیوان درنده مانند شیر، پلنگ و گرگ.
...
[مشاهده متن کامل]

- سبعیّة ( saboʿiyya ) : حالت یا ویژگی درنده خویی، وحشی گری.
- سبعیت: در فارسی به عنوان اسم مصدر به کار می رود و به معنای توحش، ددخویی، درندگی و خشونت است.

خور و خواب و خشم و شهوت
سبعیت است و ظلمت
سعدی
وحشیگری و درندگی