سبعه ٔ معلقات
لغت نامه دهخدا
1 - امروءالقیس معلقه او بمطلع ذیل است :
قفا نبک من ذکری حبیب و منزل
بسقط اللوی بین الدخول فحومل.
2 - زهیربن ابی سلمی ، معلقه او بمطلع:
اء من أم اوفی دمنة لم تکلم
بحومانة الدراج فالمتثلم .
3 - حارث بن حِلّزة الیشکری البکری ، مطلع معلقه وی :
آذنتنا ببینها اسماء
رب ثاو یمل منه الثواء.
4 - معلقه لبیدبن ربیعة بمطلع:
عفت الدیار محلها فمقامها
بمنی تَاءَبَّدَ غَولها فَرِجامها.
5 - معلقه عمروبن کلثوم بمطلع:
الا هبی بصحنک ِ فاصبحینا
و لاتبقی خمور الأندرینا.
6 - معلقه طرفةبن العبد بمطلع:
لخولة اطلال ببرقة ثهمد
تلوح کباقی الوشم فی ظاهر الید.
7 - و معلقه عنترةبن شداد العبسی بمطلع:
هل غادر الشُعَراءُ من متردم
أم هل عرفت الدار بعد توهم .
رجوع به اصحاب معلقه و معلقات شود.
فرهنگ فارسی
پیشنهاد کاربران
پیشنهادی ثبت نشده است. شما اولین نفر باشید