سبعار. [ س ِ ] ( ع اِمص ) شادمانی ناقه و تیزی آن وقتی که سر برداشته و دم را بر هر دو ران زند در رفتن. ( از اقرب الموارد ) ( منتهی الارب ). سَبْعَرة. ( اقرب الموارد ). و رجوع به سبعرة شود.
