سبع سماوات

ایده آل خوبی و زیبایی، اعتدال و نظم و هماهنگی با کمیت و کیفیت بهشت برین، کلیه نفوس نباتی و حیوانی و انسانی را از نفس واحد و بیکران خود و هرکدام را بصورت زوجی در نهایت کمال ایده آل خوبی و زیبایی آفریده و به هرکدام جاودانگی اهداء نموده و نه از نفس یک موجود خیالی اوهامی تحت نام آدم. در این زمینه یک نکته مهم تر از کلیه نکات اینکه هر فرد انسانی را به شکل خانواده ده عضوی مشتمل بر پنج مرد و پنج زن خودی یا به بیانی دیگر هر فرد انسانی را بصورت پنج زوج آسمانی مشتمل بر ده نیمزوج در نهایت کمال ایده آل خوبی و زیبایی، توانائی و دانائی و هنرمندی آفریده و به هرکدام عشق و زندگی جاودانه اهداء نموده است. و کالبد های موجودات زنده و غیر زنده را از ذرات چهار بعدی زمانمکان نسبی و ذرات چهار بعدی بیزمانی بیمکانی نسبی ( هردو ابعاد خود وی ) بر رویهم با ماهیت های معکوس و کمیت های مساوی در ابعاد پلانک تحت عنوان نوسانگر های بنیادی هشت بُعدی آفریده . و بعد از مرگ، بدن ها را بر نمی انگیزاند بلکه من ها را در نفس یا من واحد خود بموازات خواب ژرف و شیرین در طی حالت برزخ به کمک حواس، فهم و عقل بیکران خویش از عشق و زندگی روئیایی با کمیت و کیفیت بهشت برین برخوردار می نماید تا لحظه بسته شدن مجدد نطفه در رحم مادر و بیداری و تولد دوباره در همین دنیا در مداری برتر. لذا پایان عالم یا حالت برزخ؛ معاد، برپائی قیامت کبری و فصل برداشت محصول در آخرت نمی باشد. نتیجه اینکه بینش و باور و تصویر دینی به شکل 《 دنیا - برزخ - آخرت 》 حقیقت ندارد. نکته بسیار مهم دیگر اینکه آن ده انسان آسمانی در طول این سفر دایره وار دنیوی، مقطعی، نزولی و صعودی محتوای کیهان یا جهان ( محتوای هرکدام از کیهان ها یا جهان ها ) بین دو بهشت برین متوالی یعنی بین مبدء و معاد حقیقی و واقعی ( یعنی مبدء و معاد از دیدگاه علمی و نه دینی ) بطور سلسله وار در طول هم و پشت سر همدیگر زیر سقف ده آسمان و روی ده کره زمین به ظهور و پیدایش نمیرسند بلکه زیر سقف هفت آسمان و روی هفت کره زمین از طریق گردش وقوع مهبانگ های هفتگانه بر اثر نوسانات خودکار و متوالی انبساط و انقباض در چهارچوب طرح مطلق آفرینش و بر اساس قوانین جاودانه و آئین نامه های اجرایی ثابت و پایدار و تغییر ناپذیر آن. نتیجه کلی اینکه کلیه تفاسیری که تاکنون از آیات قرآنی مربوط به سماوات سبع و الارض بر اساس سیارات منظومه شمسی ارائه گردیده اند، جملگی بدون استثناء خیالی اوهامی و تهی از حقیقت بوده و می باشند. نکته هم برای خود ما ایرانیان اینست که ایده هفت آسمان ابراهیم و بعدها هفت آسمان ارسطو و سپس هئیت یا نجوم بطلمیوس و سپس السماوات السبع و الارض قرآنی جملگی ریشه در معنای پیام آسمانی هفت سین ایرانیان داشته و دارد و نه در نجوم بین النهرین و بابلیان. پیام هفت سین در اصل و ریشه به این معنا بوده که محتوای این کیهان یا جهان دارای هفت سامان یا نظام کلی می باشد در قالب هفت عالم یا دنیا به شکل آسمان ها و زمین های هفتگانه و هرآنچه که بین آنهاست. آسمان ها و زمین های هفتگانه و هرآنچه که بین آنهاست در ظهورات متوالی همیشه پنج تا روحی روانی خواهند بود با بذر قابل رشد مادی و دوتا مادی روانی با بذر قابل رشد روحی و همیشه یکی از آنها بطور واقعی و شهودی پدیدار میشود و شش تای دیگر بصورت شش امکان بالقوه یا به شکل طرح و برنامه در باطن دنیای واقعی مصون و محفوظ و دست نخورده باقی می مانند و هرکدام به ترتیب و نوبه خاص و ویژه خویش به ظهور و پیدایش فعلیت میرسند.

"وکلّ شئ خلقناه بقدر"
ضمن روایات آسمان دوّم بزرگتراست؛ ده هزار بار از آسمان اوّل ( که ما درش هستیم وکمتر از
%0. 000000000000000000000000000000000000000000000001 میشناسیم! ( ای صفر ) .
وآسمان سوّم 10000 بار ازآسمان دوّم بزرگتراست !
وهمینتور تا آسمان هفتم.
این یه مجموعه "آسمانها هفتگانه" ( سبع سماوات ) است.
واین مجموعه هفتگانه مثلشه بی نهایت هست!
وهر لحظه بی نهایت "آسمان هفتگانه"ها را، خلق میشوند!
"ویخلق ما لا تعلمون"
"وکلّ یوم هو فی شأن"
"لا تأخذه سِنة ولا نوم"
آفرینش گیتی ها را پایان ندارد وبی مکث ادامه دارد. . .
وبرای تفسیر علوم کوانتوم و تعارض با سیاه چاله وبنبستهای علمی وماده تاریک وضدّ ماده . . .
؛دانشمندها مجبور شدند به جهان ها موازی ( Multi Universes ) انگاشته بشوند! وحسش میکنند!
الله الخالق محدود نیست وخلقش هم محدود نیست.