سبزه ٔ بهار

فرهنگ اسم ها

لغت نامه دهخدا

سبزه بهار. [ س َ زَ / زِ ی ِ ب َ ] ( اِ مرکب ) نام نوایی و لحنی باشداز موسیقی. ( برهان ) ( آنندراج ) ( رشیدی ) :
چون سبزه بهار بود نای عندلیب
چون بند شهریار بود صوت طیطوی.
منوچهری.
بر سبزه بهار نشینی و مطربت
بر سبزه بهارزند سبزه بهار.
منوچهری.
دستانهای چنگش سبزه بهار باشد
نوروز کیقبادی وآزادوار باشد.
منوچهری.
خرمتر از بهار و سراید بزیر و بم
گه کینه سیاوش و گه سبزه بهار.
ازرقی.

فرهنگ فارسی

نام نوایی و لحنی باشد از موسیقی

پیشنهاد کاربران

بپرس