سبزغطا. [ س َ غ ِ] ( ص مرکب ) ظاهراً کنایه از آسمان است : ای یک تنه صد لشکر جرار چو خورشیدکآرایش این دائره سبزغطائی.خاقانی ( دیوان چ عبدالرسولی ص 446 ).
