سبز چراغ

لغت نامه دهخدا

سبز چراغ. [ س َ چ َ / چ ِ ] ( ص مرکب ) چراغ سبز و تازه و پرنور :
شد برافروخته چو سبز چراغ
سبزدرسبز چون فرشته باغ.
نظامی ( هفت پیکر ص 197 ).

فرهنگ فارسی

چراغ سبز و تازه و پرنور

پیشنهاد کاربران

بپرس