سبز طاق

لغت نامه دهخدا

سبز طاق. [ س َ ] ( اِ مرکب ) کنایه از فلک. ( رشیدی ).

فرهنگ فارسی

کنایه از فلک

فرهنگ عمید

آسمان.

پیشنهاد کاربران

بپرس