سبج اسمور. [ س َ ب َ ج ِ اِ ] ( ترکیب اضافی ، اِ مرکب )نامی است که فارسیان به یاقوت داده اند، زیرا دفع کننده طاعون است. رجوع به الجماهر بیرونی ص 33 شود.
