سباعی


مترادف سباعی: هفت تایی، هفت حرفی، هفت رکنی

معنی انگلیسی:
sevensome, heptamerous, seven-lettered, heptasyllabic

لغت نامه دهخدا

سباعی. [ س ُ عی ی ] ( ع ص نسبی ، اِ ) نوعی از شعر که هفت مصرع باشد. ( آنندراج ) ( غیاث ). || آنچه دارای هفت رکن باشد.( اقرب الموارد ). || ( اِخ ) گاهی هفت فلک یا هفت ستاره مراد باشد. ( غیاث ) ( آنندراج ). || ( ص ) شتر بزرگ دراز. ( اقرب الموارد ) ( آنندراج ).
- رجل سباعی البدن ؛ مرد هفت اندام درست بزرگ هیکل درازبالا. ( آنندراج ). مرد تمام اندام. ( اقرب الموارد ).
|| مولود که هفت ماهه زاده شده باشد. || لفظی که بنای آن بر هفت حرف بود. ( اقرب الموارد ).

سباعی. [ س ِ ] ( ص نسبی ) نسبتی است مر بنی سباع را. ( الانساب سمعانی ).

فرهنگ فارسی

هفت تایی، هفت رکن، هفت حرفی
( صفت ) منسوب به سبعه . ۱ - هفت تایی . ۲ - کلمه هفت حرفی .
نسبتی است مربنی سباع را

فرهنگ معین

(سُ ) [ ع . ] (ص نسب . ) منسوب به سبعه . هفت تایی .

فرهنگ عمید

۱. آنچه دارای هفت رکن باشد، هفت تایی.
۲. کلمه ای که بنای آن بر هفت حرف باشد، هفت حرفی.

پیشنهاد کاربران

بپرس