سباط

لغت نامه دهخدا

سباط. [ س ُ ] ( ع اِ ) نام ماهی است که برومی سباط گویند وسباط پیش از آذر است. ( از منتهی الارب ) :
دو کانون و دو تشرین و پس آنگه
سباط و آذر و نیسان ایاراست.
( نصاب الصبیان ).
فارسی آن شباط است. رجوع به شباط شود.
سباط. [ س َ ] ( ع اِ ) تب. ( اقرب الموارد ) ( منتهی الارب ).

فرهنگ فارسی

دراز طویل

پیشنهاد کاربران

سباط یا ساباط یا ساواط :قسمتی از کوچه که سقف داشته باشد

بپرس