سِباسْتیانو دِل پیومْبو (ح ۱۴۸۵م ـ۱۵۴۷)(Sebastiano del Piombo)
(نام اصلی: سباستیانو لوچانی). نقاش ونیزی. شاگرد جورجونهبود، و شیوه ای همانند استادش را درپیش گرفت. در ۱۵۱۱ به
رم نقل مکان کرد، و در آن جا دوستی با میکلانژ (و رقابت با رافائل) در برگزیده ترین آثارش تأثیر نهاد؛ همچون پردۀرستاخیز لازاروس(۱۵۱۷ تا ۱۵۱۹). میکلانژ مشوق او بود و طرح هایی در اختیارش می گذاشت، ازجمله برای تابلوی تازیانه زنی بر مسیحو تابلوی سوگواری مریم بر پیکر مسیح. تک چهره سازی هایش عبارت اند از پاپ کلمنس هفتموآندرِ آ دوریا. از ۱۵۳۱ نگهبان مُهر سُربی پاپ شد؛ نام مستعارش نیز به همین سبب است.
